De Hel van het Noorden is zonder twijfel een van de meest geweldige roeiwedstrijden die Nederland rijk is. 10 km oproeien, 6 km tijdrace en 4 kilometer uitroeien, en dat allemaal op een kaarsrecht Eemskanaal. In tegenstelling tot de rest van de week was het weer gelukkig behoorlijk oké. Want eind november kan het behoorlijk spoken. Hagel, sneeuw, vorst; de ervaren Hel-ganger heeft het allemaal meegemaakt. Maar deze editie niets van dat alles, een beetje fris en prima wind west 3.

En zo togen Michiel en Anders op zondagochtend 26 november in alle vroegte naar Groningen. Na het opriggeren van de Twa yn Ien kon het feest beginnen. Vol goede moed voeren we naar het startpunt. Aldaar aangekomen maakten we nog wat opzetjes om de oude spieren warm te houden.

Met startnummer 23 mochten we dan de spits van het oudemannenveld afbijten. Eigenlijk heb je twee velden: Veteranen A-C (mannen die zich oud voelen maar nog niet zijn) en de echte veteranen D tot G (zeg maar 50+). Ik zal het maar bekennen: wij horen in deze laatste groep.

Helaas konden wij de oudere jongeren van GYAS en ORCA niet achter ons houden en werden wij opgelopen. Daarentegen hielden wij de rest van het veld mooi achter ons. En na ongeveer 750 krachtige halen tegen de wind in, lag daar de finishlijn. Of toch niet? De organisatie had besloten het tijdwaarnemingshuisje op bakboordzijde te laten staan en de finish 50 meter verder op stuurboordzijde te markeren. Duidelijk is anders, maar wij hadden gelukkig rap door dat er nog 10 halen extra gemaakt moesten worden.

Het resultaat was wat ons betreft prima. We werden tweede op 7 seconden van de winnaar in het veld en hadden een mooi gat geslagen naar de nummers 3 en 4.

Als beloning voor het goede harde werken trakteerden de weergoden ons nog op een heerlijke frisse bui bij het uitroeien.

Anders Kok