Voorafje

De Novembervieren is een landelijke wedstrijd van vier kilometer over de Amstel voor gestuurde vieren en wordt georganiseerd door RV De Hoop in Amsterdam. De wedstrijd staat open voor zowel scullen als boordroeien, beginners en ervaren roeiers en voor gladde boten en C-boten. Dit jaar waren er ruim 1.000 deelnemers. De startplaats is bij veerpont De Smient en de finish bij De Hoop. Dit jaar is de 55e editie.

Sfeertje

Uitkijken over de Amstel in de richting van de binnenstad vanuit de kantine – zelf zullen ze er een fancy naam voor hebben – op de eerste verdieping bij roeivereniging RIC in Amsterdam, voelt altijd als een kleine oase van rust in de hectiek van de grote stad. Buiten flitsen de wandelaars, hardlopers, fietsers, bakfietsmoeders, fatbikes, elektrische steppen en scooters kriskras langs elkaar, maar vanuit binnen smelt het samen met het water en de skyline van het Amstelkwartier en de Omval. In de verte, aan de overkant van de Amstel, zien we de ene na de andere boot langskomen. De roeiers hebben daar, als ze de laatste bocht nemen en de Berlagebrug in zicht krijgen, nog ongeveer 1.500 meter te gaan. De zon schijnt, er staat weinig wind, en het lijken perfecte omstandigheden om een wedstrijd te roeien. Maar in de verte wordt wat bewolking zichtbaar en langzaam wordt die donkerder en trekt richting Amsterdam. Een Hollywood scriptschrijver had het niet beter kunnen bedenken voor een ophanden zijnde “showdown”.

Op dat moment is Vera al niet meer in Amsterdam. ’s Ochtends was zij onderdeel van de Amycus /Tubantia /Aengwirden combi in het vrouwen-veteranen veld. Met een tijd van 16:55 behaalden ze de 34^e plaats op 58 deelnemers (8^e van de 12 in hun leeftijdscategorie). Op een zeer sterk bezette wedstrijd als de Novembervieren, is – zeker voor een gelegenheidscombinatie – een plek in de middenmoot een prima prestatie.

Duel

In het laatste blok van de dag maken twee mannen-veteranenploegen van Aengwirden hun opwachting. In de Foekje stuurt Monique (van RIC) Frans, Joost, Jan-Bas en Albert, terwijl Jur, Wilco, Jurjen en Jan-Joris in de Wytstirns door Cathrien worden gestuurd. Er hangt altijd een vriendelijke sfeer tussen de beide ploegen, men helpt elkaar waar nodig over en weer en iedereen gunt de ander een goede race. Maar niemand wil voor de ander onderdoen en zo is er ook wel een vleugje onderlinge rivaliteit, die op slechts een paar evenementen per jaar beslecht kan worden. En terwijl de donkere wolken zich samenpakken boven de Amstel en de boten elk aan een kant van de botenwagen klaarliggen, worden de rugnummers opgespeld: 255 voor de Wytstirns en 256 voor de Foekje. Het gaat een duel worden!

Wedstrijdverloop

Met het starten van het blok gaat ook het druilen over in regen, maar het maakt niet meer uit. De ploegen hebben en houden zicht op elkaar. Het lijkt enorm gelijk op te gaan; in de ene bocht lijkt de afstand wat kleiner te worden en na de andere juist weer wat groter. Beide ploegen kunnen hun race roeien. Deze showdown mondt niet uit in een boord-aan-boord strijd naar de finishlijn, maar blijft bij een uiterst vastberaden race tegen de klok. In Hollywood misschien een anticlimax, maar in de echte wereld – met acht tot op het bot doorweekte roeiers – voelde het wel als een semi-heroïsche prestatie. Het eindresultaat? De “jonkies” in de Wytstirns waren met 15 seconden voordeel nipt sneller dan de mannen in de Foekje:

Wytstirns (#255): 15:27 (19^e van de 34; 4^e van 5 in leeftijdscategorie C)

Foekje: (#256): 15:42 (22^e van de 34; 3^e van de 4 in leeftijdscategorie F)

Wordt vervolgd…